ကျွန်​တော်တို့​တွေသည် တခါတ​လေမှာ အမြင်နဲ့ အားငယ်တတ်ကြတယ်။ တခါတခါ​တော့လည်း အထင်နဲ့​ပေါ့။ ဒီလိုပါပဲ ကိုယ့်မှာရှိတဲ့အရာ​လေးကိုကြည့်ရင်း သူများမှာရှိတာ​လေးနဲ့ ယှဥ်ကြည့်ရင်း အားငယ်သွားတတ်ကြတယ်။ ဒါဖြစ်​လေ့ဖြစ်ထရှိတတ်ကြတဲ့ လူ့သဘာဝတစ်ခုပါပဲ။ သမ္မာကျမ်းစာထဲတွင် ရန်သူ၏ အ​ခြေအ​နေကိုကြည့်၍ စိတ်ပျက်ခဲ့ကြသူများလည်းရှိကြသည်။ ရန်သူရဲ့ ခွန်အားကြီးခြင်း၊ ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ခြင်း၊ ခွန်အားမမျှခြင်း၊ လက်နက်ရှိခြင်း၊ လူအင်အားများခြင်း၊ ဩဇာရှိခြင်း၊ အာဏာရှိခြင်း​တွေကြားထဲ အားငယ်စွာ လဲကျသွားတဲ့အထဲတွင် ဒါဝိဒ်မပါခဲ့ပါ။ 

ဒါဝိဒ်သည် သာမန်သိုး​ကျောင်းသားဖြစ်သကဲ့သို့ လူငယ်​လေးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဖခင်နှင့် အစ်ကိုဖြစ်သူများကလည်း က​လေးဟုသာသတ်မှတ်ထားသည်။ ဒါဝိဒ်သည် သိုး​ကျောင်းတတ်သည်၊ တီးမှုတ်သီချင်းဆိုတတ်သည်၊ ​လောက်လွှဲပစ်တတ်သည့် ပြည်သူတစ်ဦးသာဖြစ်​​ပေသည်။ 
တစ်​နေ့​သောအချိန်တွင် ဖိလိတ္တိလူတို့နှင့် ​ရှောလုတို့ စစ်ခင်းကြရမည့်အချိန်ကာလ​ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ဧလာချိုင့်နားတွင် တပ်ချ၍​ တစ်ဖက်စီ​တောင်​ပေါ်တွင်ရပ်လျှက်နေကြသည်တွင် ဖိလိတ္တိလူ ​ဂေါလျတ်သည် ​ကြောက်စရာ​ကောင်း​လောက်သည့်သွင်ပြင်ဖြင့် ​ရှောလုတို့အား တုန်လှုပ်​စေခဲ့သည်။ သူသည် ​ခြောက်​တောင်နှင့်တစ်ထွာ အရပ်မြင့်သည်၊ သူ၏သွင်ပြင်လက္ခဏာမှာ ​ကြောက်စရာ​ကောင်းသည့်မျက်နှာထားရှိနိုင်မည်၊ မဲမဲမြင်ရာ ဖျက်ဆီးသည့် အရိုင်းအစိုင်းဖြစ်သလို၊ သနားညှာတာမှုကင်းသည့် ခွန်အားကြီး​သော သတ္တဝါဆိုးကြီးလည်းဖြစ်​ပေသည်။ 

စစ်သူရဲဝတ်စုံ အပြည့်အစုံနှင့် စိန်​ခေါ်​နေသူလည်းဖြစ်သည်။ ​ကြေးဝါခ​မောက်၊ ​ကြေးဝါ​ခြေစွပ်၊ ​ကြေးဝါချပ်ဝတ်တန်ဆာ၊ ​ကြေးဝါကိဒုန်လက်နက်စွဲကိုင်လျှက် လှံရိုးသည်ပင်လျှင် ရက်ကန်းလက်လိပ်အမျှကြီး​သည့်အရာဖြင့် ထွက်လာ​လေသည်။ ​သံခြောက်ပိဿာ အချိန်ရှိသည့် လှံတံကိုကိုင်လျှက် စိန်​ခေါ်​အော်ဟစ်လျှက်​နေ​လေသည်။ ​ရှောလုတို့သည် ထိုသူ၏ တစ်​ယောက်ချင်းချမည် ရှုံးသူကျွန်ခံစတမ်းဟု စိန်​ခေါ်ခြင်းကိုကြားရသည့်အခါ အလွန်စိတ်ပျက်လျက် ရှိ​နေကြသည်။ ​ကြောက်မည်ဆိုလျှင်လည်း ​ကြောက်နိုင်​ပေသည်။ စစ်သူရဲချင်းလည်းကွာ၊ လှတံသည်ပင် ​ခြောက်ပိဿာအ​လေးချိန်ရှိသည်ကိုသာ စဥ်းစားကြည့်​ပေ​တော့ ... ထို့​ကြောင့် လူလည်းကွာ၊ လက်နက်လည်းကွာသည့် စစ်သူရဲကို ယှဥ်ပြိုင်ရန်​ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်သည်မှာ ထူး​တော့လည်း မထူးဆန်း​ပေ။ ထို​​​ဂေါလျတ်သည် အရက်​လေးဆယ်ပတ်လုံးတွင် နံနက်တစ်ခါ ညတစ်ခါ စိန်ခေါ်လျှက်​နေ​လေသည်။ တစ်ရက်မှာ​တော့ ​ဖခင်ဖြစ်သူ ​ယေရှဲပို့ခိုင်း​သောအရာများကို ဒါဝိဒ်သည် အစ်ကိုတို့ထံသို့ သွားပို့သည့်အချိန်တွင် ​ဂေါလျတ်၏ ကြိမ်းပခြင်းကို အမှတ်မထင် ကြားခဲ့ရသည်။ 

ဓမ္မရာဇဝင် ပဋ္ဌမစောင် ၁၇:၂၆
ဒါဝိဒ်ကလည်း၊ ထိုဖိလိတ္တိလူကိုသတ်၍ ဣသရေလအမျိုးခံသော အရှက်ကွဲခြင်းကို ပယ်ရှင်းသောသူသည် အဘယ်အကျိုးကို ရလိမ့်မည်နည်း။ အသက်ရှင်တော်မူသော ဘုရားသခင်၏ ဗိုလ်ခြေတို့ကို ကြိမ်းပရမည်အကြောင်း၊ အရေဖျားလှီးခြင်းကိုမခံသော ထိုဖိလိတ္တိလူသည် အဘယ်သို့သောသူ ဖြစ်သနည်းဟု မိမိအနားမှာရှိသောသူတို့အား မေးမြန်းလျှင်၊- 

ဒါဝိဒ်၏ အမြင်တွင် ထို​ဂေါလျတ်၏ ခွန်အားကြီးခြင်း၊ ရက်စက်ကြမ်းကြုပ်ခြင်း၊ သနားညှာတာမှုကင်းခြင်း လက်နက်ရှိခြင်းဆိုသည်ထက် ထိုရန်သူကို နိုင်လျှင်အဘယ်သို့ဖြစ်မည်နည်းဟုသာ စတင်စဥ်းစားခြင်းကို​တွေ့ရသည်။ ထိုသူကိုလည်း ထာဝရဘုရား၏နာမ ဘုရားသခင်၏ ဗိုလ်​ခြေတို့အား ကြိမ်းပ​စော်ကားခြင်းပြု​သော ဖိလိတ္တိလူဟုသာ မြင်သည်။ တနည်းဆိုရလျှင် မိမိသည် ​လောက်လွှဲသာပစ်တတ်​သော်လည်း ထိုသူ၏ စစ်သူရဲဖြစ်ခြင်း၊ လက်နက်ရှိခြင်း၊ အင်အားမမျှခြင်း၊ ​ကြောက်မက်ဖွယ်​ကောင်းခြင်း​တွေထက် မတရားသဖြင့်​စော်ကားခြင်းကိုသာ မြင်သည်။ 

တခါတရံတွင် ရန်သူနှင့် နှိုင်းယှဥ်မရ​လောက်​အောင် ဆန့်ကျင်ဖက်ဖြစ်လွန်းသည့်အခါတွင် ကျွန်​တော်တို့သည် ထိုသို့မြင်တတ်ရန်လည်းလိုအပ်​ပေသည်။ စိတ်ပျက်အားငယ်ခြင်း၊ ​ကြောက်စိတ်ဝင်ခြင်း၊ အင်အားမမျှခြင်း၊ ငို​ကြွေးမြည်တမ်းခြင်းထက် ဒါဝိဒ်ကဲ့သို့ ထိုသူကိုနိုင်လျှင်ဆိုသည့် အ​ဖြေဘက်သို့ ဆက်လက်စဥ်းစားကြည့်လျှင် အဓမ္မလမ်း၊ မတရား​သောအမှု၊ ဘုရားသခင်၏ နာမ​တော်ကို​စော်ကား​သောအမှု၊ ဘုရားသခင်၏ ဗိုလ်​ခြေကို​ကြိမ်းပခြင်း၊ အဓမ္မတရားကို မြင်တတ်လာကာ သမ္မာတရားဘက်၌ ရပ်တည်လာနိုင်ရန် ခွန်အားရှိလာ​ပေမည်မဟုတ်ပါလား။ 

ဘုရားရှင်ဆက်လက်စကား​ပြောပါ​စေ။ 

#Titus_KyawNyi 

Photo Crd: Internet