|
ကျွန်ုပ်တို့နေထိုင်ရာ မည်သည့်နေရာမှာပင်ဖြစ်စေ လူမှုပတ်ဝန်းကျင်၊ လူမှုအသိုင်းအဝိုင်း၊ လုပ်ငန်းခွင်၊ မိသားစုအသိုင်းအဝိုင်း၊
|
|
လက်ဆောင်ဟု ဆိုလိုက်လျှင် ကောင်းမွန်သော အငွေ့အသက်တစ်ခုအား ခံစားမိတတ်ကြမည်။ မျက်လုံးထဲတွင်လည်း
|
|
ကျွန်ုပ်တို့၏ ရှင်သန်ရာ ပတ်ဝန်းကျင်သည် ကိုယ်စီကိုယ်စီ အမျိုးမျိုးသော စိတ်နေစိတ်ထား၊ အမျိုးမျိုးသော အတွေး၊ အကြံအစည်
|
|
ရှေးဦးစွာ ဘုရားသခင်၏ ကျေးဇူးတော်ကိုချီးမွမ်းပါသည်။ စာရွက်အဖြူလေးတစ်ရွက်၌ မှင်စက်ကလေးတစ်ခုရှိလျှင်
|
|
လူသားတို့၏ သဘောသဘာဝအရ ကျွန်တော်တို့ အယောက်စီတိုင်းသည်
|
|
ကျွန်တော်တို့၏ လူသားသဘာဝသည် မိမိတို့၏ လုပ်ဆောင်နိုင်မှုအပေါ်၌ ဝါကြွားဝမ်းမြောက်တတ်ကြသည်မှာ သဘာဝပင်ဖြစ်သည်။
|
|
စိတ်မြန်လက်မြန် လုပ်ခြင်း၊ အလျှင်စလို ဆုံးဖြတ်ချက်ချခြင်း၊ ရှေ့နောက် မစဥ်းစား
|
|
ကျွန်တော်တို့သည် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပြောဆိုဆက်ဆံရာ၌ဖြစ်စေ၊ လုပ်ဆောင်ကြရာ၌ဖြစ်စေ ကောင်းကွက်များ မည်မျှပင်ရှိပါစေ၊ သို့တည်းမဟုတ်
|
|
တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး စိတ်သဘောထား မတိုင်ဆိုင်ခြင်း၊ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အလိုမတူခြင်း၊ အဆင်မပြေ အဆင်မသင့်ခြင်းများသည် လူတိုင်း၊ နေရာတိုင်း၊ လုပ်ငန်းခွင်၌ဖြစ်စေ၊ မိသားစု၌ဖြစ်စေ၊ အသင်းတော်၌ဖြစ်စေရှိကြစမြဲပင် ...
|
|
ကျွန်ုပ်တို့ မြင်တွေ့ရလေ့ရှိသော လောကသဘာဝသည် သူတပါးအား မိမိ၏ ကူညီလုပ်ဆောင်ပေးခြင်းတန်ဖိုးကို တွက်ချက်လေ့ရှိသည်။
|